ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ ADAMA MICKIEWICZA
Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798r. w Zaosiu pod Nowogródkiem jako syn Barbary i Mikołaja Mickiewiczów. Na Jego życie i twórczość składają się zdarzenia ujęte w poniższym kalendarium:
- w latach 1807 – 1815 – uczeń dominikańskiej szkoły powiatowej;
- 1816 – rozpoczął studia w Wilnie;
- 1817 – wraz z przyjaciółmi założył tajne Towarzystwo Filomatów ( Miłośników Nauki), a następnie Towarzystwo Filaretów ( Miłośników Cnoty);
- 1818 – debiut literacki – utwór „ Zima miejska”, opublikowany na łamach „ Tygodnika Wileńskiego”;
- 1819 – nauczyciel w Kownie;
- 1820 – „ Oda do młodości”;
- 1822 – „ Ballady i romanse”, otrzymał tytuł magistra filozofii;
- 1823 – „ Grażyna”, „ II i IV część Dziadów”;
- 1823 – 1824 – aresztowanie i osadzenie poety w klasztorze bazylianów w Wilnie, zesłanie w głąb Rosji;
- 1824 – 1829 – przybycie do Petersburga, Odessy, Moskwy, na Krym;
- 1826 – „ Sonety krymskie”;
- 1828 – „ Konrad Wallenrod”;
- 1829 – początek podróży po Europie Zachodniej( w Niemczech, w Weimarze poznał Goethego);
- 1830 – pobyt we Włoszech i Szwajcarii, gdzie poznał Zygmunta Krasińskiego;
- 1831 – przyjazd do Paryża;
- 1831 – 1832 – pobyt w Wielkopolsce;
- 1832 – pobyt w Dreźnie, „ III część Dziadów”, „ Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego”, „Do przyjaciół Moskali”;
- 1832 – 1834 – „ Pan Tadeusz”;
- 1834 – ślub z Celiną Szymanowską;
- 1836 – dramat „ Konfederaci barscy”;
- 1839 – 1840 – profesor literatury łacińskiej w Lozannie ( Szwajcaria ), „ Liryki lozańskie”;
- 1840 – objęcie katedry języków słowiańskich w College de France;
- 1841 – 1844 – prezes Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu ( przyjaźń z Andrzejem Towiańskim);
- 1844 – zawieszenie czynności profesora z powodu politycznej wymowy wykładów;
- 1848 – Wiosna Ludów – próba założenia legionu polskiego we Włoszech;
- 1851 – poddany nadzorowi policyjnemu;
- 1852 – pracownik Biblioteki Arsenału w Paryżu;
- marzec 1855 – śmierć żony;
- 26 listopada 1855 – śmierć poety w Stambule (ciało przewiezione do Paryża i złożone na polskim cmentarzu des Champeacux w Montmorency);
- 1890 – prochy wieszcza narodowego zostały sprowadzone do Polski i złożone na Wawelu.